Sztuka nierozumiana

Poczekaj... zamknę drzwi,

Pęd światła co pod ciśnieniem prześlizguje się przez żaluzję -

nie trapi jest słaby, 

Pożałuję?

Nigdy. Choć wszystko na to wskazuje.

Oczy... ich nie zapomnę,

Być może, to najważniejsze oczy w moim życiu.

Świat nas nie widzi.

Ten pojebany - oceniający wszystko - świat

jedzący nasze grzechy,

i nie wybaczający ich bardziej niż Bóg biblijny,

karmiący nas stanem niepokoju,

Nie widzi.

Wielkie łóżko, 

Wiszące powietrze... 

Niech to będzie smak wina,

Nie byle jakiego... choć...

Nie ważne.

Poznałem już wiele smaków,

Od tryskających sokiem jagód radości,

Poprzez ostre papryki z kraju w którym nigdy nie będę,

Albo pachnące dania wytwarzane z długim namysłem

By w końcu być tu i wiedzieć, że tego zawsze szukałem!

Muzyka nas otacza, bez przerwy,

bo to jest jedna z tych lepszych rzeczy.

Więc!

Dziś stworzymy dzieło,

Zaczyna się ono jak zawsze od pomysłu,

Pomysł ten jednak zbieraliśmy całe życia,

Dwoje żyć.

Dwa życia.

Twoje i moje.
Złączymy go, gdyż jest tylko jeden,

Pociągnijmy pędzlem, dajmy tło...

Usiądźmy tu w tym pokoju, zobaczmy

jak światło piszczy wpadając przez żaluzję!

Nie oceniajmy światła - niech będzie sobą!

Czerwień... dużo, grubo, silnie, mocno, spocenie!

Jest gorąco więc żółty!

Niebieski... o tak, ponieważ w największym żarze niebieski to bezcen!

Zdejmijmy ten obraz.

Teraz silniejsze pociągnięcia...

Pamiętasz wszystkie te razy kiedy zwijałaś się w sobie,

marząc, żeby jakiś facet ci to dał...

Obraz grzechu.

Dajmy więcej mandarynki, lawendy, róży, chilli, lodowatej wody,

uśmiechu twojego...

Teraz proszę o szczyptę głębi twoich oczu!

Koniuszek mojego palca niech dotknie twojej wargi,

Poczuj jego zapach... uścisk, pożar, roztargnienie, kwiaty,

Niech wyjdą czernie... te lubimy najmocniej,

Silnym dotykiem płótna, kładę czerń,

Dużo cienia, dotykam, odkrywam,

Otwartą dłonią dotykam całości,

Później palcem.... ale to nie koniec,

Usta moje, niech pławią się w kolorach,

Zaciskam powieki, 

Zaciskasz powieki,

Świat wokoło wiruje, muzyka pod większym ciśnieniem niż światło,

I ten milion oczu co chciałby widzieć przez ten żaluzje,

Nasz mur przed tym czego się nie wstydzimy!

Śmiejmy się z nich, bądźmy...

Chcę być z tobą.

Chcę być!

I wpadnij mi w ramiona, niech całość doprawi się sama,

Obraz, zdjęcie, milion cząstek, oddechów, przemyśleń,

Strat, chęci, ciekawości... złączcie się w jedno.

Dym w obszarze blue.

I co?

To jest obraz.

Tam są nasze dłonie, uściski, dotyki,

mniejsze i większe chęci... lecz wciąż mi go mało,

chcę by był coraz doskonalszy,

jak każdy artysta.

Coraz bardziej doskonały tak jak ty.

-----

Wait... i will close the door,

The momentum of light slides between pieces of blinds,
it doesn't annoy it's weak,

Will I regret?
Never. Though there are the chances

Eyes... them i will never forget,

Maybe they are the most important eyes in my life,

World doesn't see us.

This fucking crazy - evaluative - world,

what eats our sins,

and dosen't forgiving them more than bible's God,

feeding us with state on anxiety,

It does not see.

Huge bed,

Hanging air...

Let it be a tast of wine,

not just any... or...

Whatever.

I got know many of flawors,

From happyness squirting berries,

Through hot chili peppers from country where i will never be,

Or fragant disches made with long reflection,

To be here and knowing that i was allways looking for this.

Music surounds us, without break,

because it's the one of those best things.

So!

Today we will make an art,

It begins as usual from an idea,

This idea we collected though or lifes,

Two lifes.

Two of lifes.

My and yours.

Let us join it, because it's only one,

Stroke the brush, make a background,

Let us sit down in this room, let us see,

how this light squeaks when fall between pieces of blinds!

Let us not evaluate the light - let it be itself,

Red... much, thick, strongly, heavily, sweaty!
It's so hot so yellow!
Blue... oh yes! Because in the stronges heat blue is priceless,

Let us take this painting off,

Now it's time for stronges strokes,

Remember all the times you curled up inside of you

wishing some guy would give you this...

The picture of sin.

Let's give more mandarin, lavender, rose, chilli, ice water,

your smile..

And now i wish a bit of your eyes deepness,

Let my fingertip touch your lip,

Feel his scent ... hug, fire, distraction, flowers,

Let the blacks come out... we like these the most,

With a strong touch of canvas I put blacks,

A lot of shadows, I touch, I uncover,
With an open hand I touch whole thing,

Then with my finger... but it's not the end,

My lips, let them swim in colours,

I squeze my eyes shut,

You squezes your eye shut,

The world is turning around, music on the higher pressure than light,

And those milion eyes they want to see though blinds,

Our wall against this what we are not ashamed of.

Let us laugh of them,

I want to be with you,

I want!

And fall into my arms, let it all make better by itself,

Picture, foto, a milion patricles, breaths, thoughts,

Loses, willings, curiosity... let merge into one.

Smoke on the blue side.

And what?

This is a picture,

There are our hands, hugs, touches on there,

smalles and biggest willings... but i still don't have enough of it,

I want to be more perfect,

Like an every arist.

I want to be more prefect, perfect like you.